چوپان دروغگو

روزها و هفته های اول این کار برای پسرک سرگرمی بود. او گوسفندان را به تپّه های اطراف می برد و از گردش در طبیعت لذّت می برد؛ امّا بعد از مدّتی از این کار خسته شد. روزی از روزها که پسرک مثل همیشه گوسفندان را به چَرا برده بود. صدایی شنید: «کمک، کمک! آتش! آهای مردم کمک!»

مردمِ دِه کار خود را رها کردند و با هر چه در دست داشتند به سوی خانه ای راهی شدند که صدا از آن شنیده می شد. پسرک نمی توانست گوسفندان را رها کند. او همان جا نشست و به مردم که شتاب زده به هر سو می دویدند، نگاه کرد. آن روز برای پسرک مثل همیشه نبود. دیدن مردم ترسیده و هیجان زده اورا سرگرم کرده بود. روزها گذشتند.

روزی از روزهای بهاری بود. گوسفندان مشغول خوردن علف بودند. پسرک با خود فکر کرد: «چطور است کمی تفریح کنم؟» و ناگهان فریاد زد: «گرگ! گرگ! کمک! آهای کمک!!»

مردمِ دِه با سنگ، چوب و هر چه در دست داشتند، دوان دوان آمدند. امّا با دیدن پسرک که می خندید، بر جا ماندند. آن ها از دروغ پسرک ناراحت شدند، ولی او را بخشیدند.

مرد آهنگر گفت: «از نادانی این کار را کرد.»

مرد نجّار گفت: «او جوان قوّی، اما بی تجربه است.»

و خوار با فروش گفت: «این بار برایش تجربه شد.»

مدّتی گذشت. یک روز گرم تابستانی بود. پسرک از تنهایی بی حوصله شده بود، با خود فکر کرد: «خوب است امروز هم کمی تفریح کنم.» و ناگهان فریاد زد: «آی گرگ! آی گرگ!»

مردم ده بار دیگر هراسان از راه رسیدند، پسرک در حالی که می خندید، گفت: «سگی را با گرگ اشتباه گرفتم.» مردم خیلی عصبانی شدند.

آهنگر گفت: «افسوس که کوره داغ و آماده کارم را رها کردم برای تو ای پسرک دروغ گو.»

خواربار فروش گفت: «من هم صندوق دَخل خود را رها کردم.»

مرد نجّار گفت: «من که دیگر حرف این پسرک را باور نمی کنم.»

پسرک که از خنده ی شدید تابِ ایستادن نداشت، گفت: «این فقط یک شوخی بود.» همه به کار خود باز گشتند.

روزها گذشتند. پسر چوپان مثل همیشه گله ی گوسفندان را برای چَرا به تپّه می برد. روزی ناگهان متوجه شد که گرگی به گله اش نزدیک می شود. او وحشت زده فریاد زد: «آی گرگ، آی گرگ.» همه می دانیم چه شد! مرد کشاروز نگاهی به دکّان مرد آهنگر کرد. آن ها لبخند بر لب به کار خود ادامه دادند. مرد نجّار و خواربار فروش هم هیچ تلاشی برای کمک به پسرک چوپان نکردند.

پسرک بلندتر و قوّی تر فریاد زد، امّا بی فایده بود. یکی از مردم ده گفت: «او فقط شوخی می کند.» دیگری گفت: «و نمی داند که چه شوخی زشتی می کند.» دیگری ادامه داد: «دروغ می گوید، او دروغ گو است.» آن روز، هر طور بود، پسرک چوپان از دست گرگ فرار کرد. گرگ هم گوسفندان زیادی را پاره کرد.